شناخت زمان افعال در زبان انگلیسی، از مهمترین مباحث بوده و به عنوان یکی از عناصر اساسی در ساختار زبان انگلیسی مطرح می‌باشد. هدف استفاده از زمان افعال، بیان زمان وقوع یک عمل یا وضعیت است که در صحبت کردن و نوشتن در زبان انگلیسی بسیار مهم می باشد ،درک صحیح و دقیق از زمان افعال در زبان انگلیسی، به شما کمک می‌کند تا در نوشتار و گفتار خود از این زمانها به درستی استفاده کنید و در انتقال مفهوم و پیام خود به مخاطبین از انسجام و دقت بیشتری برخوردار شوید.
در زبان انگلیسی، زمانها به صورت زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:
۱- حال ساده (Present Simple): این زمان برای بیان فعلی که در حال انجام است، یا عادت و روتین استفاده می‌شود. مثال:
I play soccer every Saturday. (من هر شنبه فوتبال بازی می‌کنم)
۲- حال استمراری (Present Continuous): این زمان برای بیان فعالیتی استفاده می‌شود که در حال انجام است و ممکن است در آینده ادامه پیدا کند. مثال:
She is watching TV right now. (او در حال حاضر دارد تلویزیون تماشا می‌کند)
۳- حال کامل (Present Perfect): این زمان برای بیان اتمام فعالیتی استفاده می‌شود که در گذشته شروع شده و در حال حاضر به پایان رسیده است. مثال:
I have finished my homework. (من تکالیفم را تمام کرده‌ام)
۴- حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous): این زمان برای بیان فعالیتی استفاده می‌شود که در گذشته شروع شده، تاکنون ادامه داشته و ممکن است در آینده نیز ادامه پیدا کند. مثال:
She has been studying for three hours. (او سه ساعت است که در حال مطالعه است)
۵- گذشته ساده (Past Simple): این زمان برای بیان فعلی استفاده می‌شود که در گذشته اتفاق افتاده است و به طور کلی به پایان رسیده است. مثال:
They went to the beach last weekend. (آنها هفته گذشته به ساحل رفتند)
۶- گذشته استمراری (Past Continuous): این زمان برای بیان فعالیتی استفاده می‌شود که در گذشته در حال انجام بوده و ممکن است در آینده هم ادامه پیدا کند. مثال:
She was cooking dinner when he called. (او در حال پختن شام بود که تلفن زنگ زد)
۷- گذشته کامل (Past Perfect): این زمان برای بیان اتمام فعالیتی در گذشته قبل از فعالیت دیگری استفاده می‌شود. مثال:
She had already eaten when he arrived. (او پیش از ورود او، قبلا غذا خورده بود)
۸-گذشته کامل استمراری (Past Perfect Continuous): این زمان برای بیان فعالیتی در گذشته استفاده می‌شود که تا زمان خاصی در گذشته ادامه داشته بوده است. مثال:
I had been studying for two hours when my friends arrived.
(من دو ساعت است که در حال مطالعه بودم که دوستانم وارد شدند)
۹- آینده ساده (Future Simple): این زمان برای بیان فعلی استفاده می‌شود که در آینده خواهد بود. مثال:
She will go to the cinema tomorrow. (او فردا به سینما خواهد رفت)
۱۰- آینده استمراری (Future Continuous): این زمان برای بیان فعالیتی در آینده استفاده می‌شود که در زمان خاصی در آینده در حال انجام خواهد بود. مثال:
We will be studying at this time tomorrow. (ما فردا در این زمان در حال مطالعه خواهیم بود)
۱۱-آینده کامل (Future Perfect): این زمان برای بیان اتمام فعالیتی در آینده در زمان خاصی استفاده می‌شود. مثال:
By this time next year, I will have graduated from university.
(تا سال بعد در این زمان، من از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌ام)
۱۲-آینده کامل استمراری (Future Perfect Continuous): این زمان برای بیان فعالیتی در آینده استفاده می‌شود که تا زمان خاصی در آینده ادامه دارد. مثال:
By the time I finish this course, I will have been studying English for six months.
(تا زمانی که این دوره را تمام کنم، شش ماه است که در حال مطالعه زبان انگلیسی هستم)
۱۳- شرطی نوع اول (First Conditional): این زمان برای بیان یک شرط فرضی و نتیجه‌ای که از آن شرط می‌توان پیش‌بینی کرد استفاده می‌شود. مثال:
If it rains tomorrow, I will stay at home. (اگر فردا باران ببارد، در خانه می‌مانم)
۱۴-شرطی نوع دوم (Second Conditional): این زمان برای بیان یک شرط فرضی و نتیجه‌ای که احتمال اتفاق آن پایین است استفاده می‌شود. مثال:
If I had a car, I would drive to work. (اگر یک ماشین داشتم، به محل کارم رانندگی می‌کردم)
۱۵-شرطی نوع سوم (Third Conditional): این زمان برای بیان یک شرط فرضی در گذشته و نتیجه‌ای که اگر آن شرط برآورده شده بود، وقوع می‌کرد استفاده می‌شود. مثال:
If I had studied harder, I would have passed the exam. (اگر سخت‌تر درس می‌خواندم، امتحان را گذرانده بودم)
۱۶-فعل مجهول (Passive Voice): این نوع ساختار برای بیان فعلی استفاده می‌شود که فاعل آن مهم نیست و تمرکز بر روی فعل و اثرات آن است. مثال:
The book was written by Jane Austen. (این کتاب توسط جین آستین نوشته شده است)
۱۷- فعل مضارع ساده to be (Present Simple of the verb to be): این زمان برای بیان وضعیتی دائمی یا معمولی استفاده می‌شود. مثال:
I am a student. (من دانشجو هستم)
She is from Spain. (او اهل اسپانیا است)
۱۸-فعل ماضی ساده to be (Past Simple of the verb to be): این زمان برای بیان وضعیتی در گذشته استفاده می‌شود. مثال:
I was happy yesterday. (دیروز خوشحال بودم)
They were at home last night. (آنها دیشب در خانه بودند)
۱۹- آینده ساده فعل to be going to (Future Simple with going to): این زمان برای بیان یک نقطه قطعی در آینده استفاده می‌شود. مثال:
I am going to visit my grandmother next weekend. (من هفته آینده به بازدید از مادربزرگم می‌روم)
۲۰- آینده ساده فعل will (Future Simple with will): این زمان برای بیان یک فعل در آینده بدون در نظر گرفتن شرایط خاصی استفاده می‌شود. مثال:
I will call you later. (بعدا به شما تماس می‌گیرم)
۲۱- آینده کامل (Future Perfect): این زمان برای بیان اینکه یک فعل در یک زمان خاص در آینده قبل از یک زمان دیگر در آینده پایان خواهد یافت استفاده می‌شود. مثال:
By this time next year, I will have graduated from university. (تا همین زمان سال آینده، از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌ام)
۲۲-حال کامل (Present Perfect): این زمان برای بیان عملی که در گذشته اتفاق افتاده، اما با حال حاضر ارتباط دارد استفاده می‌شود. مثال:
I have lost my keys. (کلیدهایم را گم کرده‌ام)
۲۳- ماضی کامل (Past Perfect): این زمان برای بیان اینکه یک فعل در گذشته قبل از فعل دیگری در گذشته انجام شده استفاده می‌شود. مثال:
By the time I arrived at the party, everyone had already left. (زمانی که من به مهمانی رسیدم، همه قبلا رفته بودند)
۲۴-حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous): این زمان برای بیان اینکه یک فعل در گذشته شروع شده و تا حالا ادامه دارد استفاده می‌شود. مثال:
I have been studying English for six months. (من شش ماه است که دارم انگلیسی می‌خوانم)
۲۵- ماضی کامل استمراری (Past Perfect Continuous): این زمان برای بیان اینکه یک فعل در گذشته شروع شده بود و تا یک زمان خاص در گذشته ادامه داشته بود استفاده می‌شود. مثال:
I had been working on my project for two weeks when I got sick.
(دو هفته بود که دارم روی پروژه‌ام کار می‌کردم که مریض شدم)
۲۶- آینده کامل استمراری (Future Perfect Continuous): این زمان برای بیان اینکه یک فعل در آینده شروع شده و تا یک زمان خاص در آینده ادامه خواهد داشت استفاده می‌شود. مثال:
By this time next year, I will have been studying English for two years.
(تا همین زمان سال آینده، دو سال است که دارم انگلیسی می‌خوانم)
به طور خلاصه، گرامر زبان انگلیسی شامل زمان‌های مختلفی است که هر کدام برای بیان یک زمان یا شرایط خاصی استفاده می‌شوند. برای یادگیری این زمانها، تمرین و تکرار و خواندن متون مختلف به زبان انگلیسی بسیار مفید است.
